تأثیر تنش خشکی بر وزن خشک ریشه سه رقم سیب زمینی

سه رقم مارفونا، آگریا و دراگا از سیب زمینی در یک طرح استریپ بلوک در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. تیمار تنش خشکی در کرت های افقی در 4 سطح (1، 3، 5 و7 بار آبیاری) و رقم ها در کرت های عمودی قرار داده شدند. پس از عملیات خاک ورزی و کوددهی، غده های بذری در فواصل 75×25 سانتی­متری در 9 ردیف 5 متری کاشته و بلافاصله آبیاری شدند. بعد از ظهور بوته ها، آبیاری تا زمان 50% گلدهی برای تمام تیمارها ادامه و سپس تا اتمام گلدهی تیمارهای تنش خشکی اعمال گردید. بعد از آن نیز آبیاری به طور یکسان برای کلیه تیمارها اعمال شد. نمونه برداری هر دو هفته یکبار برای تعیین وزن خشک ریشه انجام شد. نتایج نشان داد که با اعمال تنش خشکی از میزان وزن خشک ریشه نسبت به تیمار شاهد کاسته می­شود. در تیمارهای دیگر تنش خشکی اختلافات موجود در آخر دوره رشد با یک بازیافت به حداقل رسید. در نهایت با وجود کاهش عملکرد در اثر تنش خشکی نسبت به شاهد، وزن خشک ریشه تولیدی در شدت های مختلف تنش خشکی اختلاف معنی دار با هم نشان ندادند. از دلایل بالاتر بودن عملکرد آگریا نسبت به دراگا در تنش های متوسط و شدید می توان به این امر اشاره نمود که رقم آگریا در هر سه شدت تنش توانسته است وزن خشک ریشه بیشتری نسبت به دراگا تولید نماید و در نتیجه مدت زمان بیشتری ریشه فعال و در حال جذب مواد غذایی و آب داشته و عملکرد آن نیز بالاتر می باشد. همچنین به نظر می­رسد که در اواخر دوره رشد ریشه های جدید تشکیل نمی­شوند و نیز ریشه های بالغ با ارسال مواد خشک خود به غده ها نکروزه شده و می­میرند. اما به دنبال اعمال تنش خشکی، ریشه های جوان با ماده خشک کمتر نسبت به ریشه های قدیمی تر تولید می­شوند.